Het opdikken met tampon of tamponbehandeling maakt het mogelijk om buiten de kuip een afzetting aan te brengen. Een plaatselijke elektrolyse wordt samengesteld.
De “tampon” doordrenkt met elektrolyt vormt de anode, het onderdeel de kathode.

Het opdikken met tampon kan op ruwe materialen (staal, gietijzer, koperlegering, RVS) worden uitgevoerd of op gecoate materialen (nikkel, chroom …).

De tamponbehandeling wordt voor de volgende problematieken gebruikt:

Een plaatselijke deklaag: het tampon elektrolyseproces maakt het onderdompelen overbodig en bespaart de niet behandelde oppervlaktes.

Een gelokaliseerd defect : het vullen met een tampon vermijdt een bewerking en de volledige behandeling.

Niet demonteerbaar of niet vervoerbaar onderdeel : de tamponbehandeling kan dan op locatie bij de klant gebeuren (nieuwe deklaag of reparatie).

Te groot onderdeel voor een onderdompeling in een chemische behandelingskuip.

De chemische behandeling is plaatselijk beschadigd: de tamponbehandeling vermijdt de vernieuwing van het hele proces (nikkel verwijderen en dan weer vernikkelen).

De tamponelektrolyse zal meestal een samenstelling zijn van een legering van nikkel, koper of kobalt afhankelijk van de gewenste eigenschappen (slijtage, corrosie, soldeerbaarheid…).